Het woord komt van het Griekse "pur" (vuur) en "graphos" (schrijven), wat betekent schrijven met vuur. In de moderne praktijk is dit meer tekenen dan schrijven, waarbij sommige kunstenaars werkelijk fantastische kunstwerken maken.
De exacte oorsprong van pyrografie is onbekend, aangezien hout (omdat het organisch is) niet goed overleeft gedurende duizenden jaren. Sommigen geloven dat de oorsprong dateert van vóór de geschiedenis, waar holbewoners verkoolde stokken zouden gebruiken om het hout te markeren en te verbranden. De praktijk van pyrografie is echter terug te voeren tot de Han-dynastie (206 v.Chr. - 220 n.Chr.), Waar het bekend stond als vuurnaaldborduurwerk. Pyrografie is een steeds veranderende kunstvorm, omdat het altijd opnieuw wordt uitgevonden met nieuwe gereedschappen, technieken, materialen en stijlen.
Bij pyrografiekunst is er geen vaste stijl, het staat open voor persoonlijke interpretatie. Terwijl sommige kunstenaars vasthouden aan een traditionele aanpak, verleggen anderen de grenzen met hun eigen unieke stijlen door verven, houtoliën en beitsen toe te voegen.